Vandaag is het 12 oktober. Dit betekent nog 265 dagen. Dit is een jaar – 100 dagen. Dit is huilen. Dit is al 22% van m’n leven hier verspild. Dit is nog meer huilen. Ik wil niet weg!!! Maar ja, ik kom hier niet om te huilen, maar om jullie op de hoogte te houden van m’n droomleventje hier. Ik zit hier al bijna 3 maanden (!) en ik realiseer me nog steeds niet in wat voor onvergetelijk avontuur ik aan het zwemmen ben. But I love it.

Well well well, let’s start. Homecoming! Dit was party hardy tot de max. Ik zal die Amerikanen eens laten zien wat voor feest varkentje ik kan zijn. We begonnen bij Juliane thuis (een vriendin) om ons allemaal op te maken. We waren met 6 meiden en er zouden nog 3 boys bij komen (waaronder mijn woest aantrekkelijke date) maar goed. Opmaken. Aangezien ik niet allowed ben om met vriendjes en vriendinnetjes in de auto te zitten (een nieuwe regel van m’n nieuwe hostfamilie) werd ik opgehaald om naar de volgende locatie te gaan. Dit was Garretts house. Dat is het huis van m’n datie. Nou toen ik dat huis had gezien moest ik van mezelf even goed nadenken of die niet toch iets leuks had diep van binnen. WAJO. Zwembad in de tuin alles, uitzicht op meertje, ziek grote tuin, nog groter huis, twintigduizend auto’s en een tv die bijna groter is dan mijn bed. Maar goed, na dit kasteel bekeken te hebben, kon de fotoshoot beginnen. Klikje hier, klikje daar, uurtje later en nog niet klaar. Nog honderd foto’s gemaakt, even vanuit een andere hoek nog honderd foto’s want ja, dat ziet er natuurlijk heel anders uit! Ondertussen deed m’n mond pijn van het lachen en m’n voeten pijn van het staan, terwijl het hele feest nog moest beginnen! Maar ja, alles voor de foto. Toen het fotopartijtje voorbij was (mijn hostpaps heeft deze 3 uur gewacht in z’n auto !!) gingen we naar Castle Hills. Dit is een of andere deftige rijke buurt waar je ….NOG MEER FOTO’S KAN MAKEN! Want ja, 1200 foto’s is natuurlijk nog niet genoeg! Dus hoppa, weer paar uurtjes later was het tijd voor…. DINNER! De grootste grap van dit hele homecoming gebeuren is misschien wel dat iedereen een ziek dure jurk koopt en 90% geen eens naar de dance gaat. Ik natuurlijk wel, want m’n lieve date had kaartjes geregeld (en betaald ghehe) Maar first dinner. Dit vond plaats in Red Lobster, zeer fancy (not really) restaurant en na een uurtje of anderhalf gewacht te hebben ná tijd van reservering (top service dus) konden we plaats nemen aan een tafel die te klein was (ach, kan gebeuren) Maar ja, al deze nadelen konden de pret niet bederven! We hadden ontzettend veel lol met z’n 9’en ondanks dat niemand meer honger had. Gelukkig had m’n lieve date ook m’n avondmaal betaald (misschien moet ik deze jongeman echt even opnieuw doornemen) Daaarna gingen m’n datie en ik naar de dance. De rest ging bowlen, snap dat ze dat leuker vinden dan party’en (……..) Maar goed, omdat ik niet bij m’n datie in de car mocht, reden m’n hostpaps en ik achter hem aan (1. Mega awkward, 2. Vet grappig eigenlijk) Aangekomen op school was de dance nog maar 30 minuten. Best wel grappig. Ik ging HELEMAAL los en heb alle hoeken van de school gezien. Het was ontzettend leuk en ik heb veel gelachen. Om 11 uur (welkom in Amerika) was het feestje afgelopen en om 12 uur lag Tessa braaf in d’r bedje.

Verder was deze week niet zo special. We waren vrijdag vrij want het was een studiedag ofzo. Morgen ben ik ook vrij. Er is een of andere speciale feestdag waar niemand natuurlijk wat van af weet als in waar het van is en wat er gevierd wordt, maar zolang men hier geen school heeft zijn ze gelukkig. Donderdagavond bleef ik na de football game (13-12 verloren) bij Nessa slapen en vrijdag ging ik met Sally (mijn nieuwe hostmamsie) naar een of andere rommelmarkt. Gelukkig was er op z’n minst een iemand daar in z'n element want ik vond er niet zoveel aan. Maar goed, alles om die band te creëren natuurlijk! Ik moet wel zeggen dat ik toch wel echt heel blij ben met dit gezin. Het is echt opa en oma en het is hartstikke gezellig. Ze doen niet zo heel veel maar ik zorg daar zelf wel voor en in principe zijn ze in staat me overal te brengen. Verder ging ik gisteren shoppen met Sofia (exchange student from Germany) and Hailey (ander vriendinnetje) ’s avonds bleef ik weer bij Nessie slapen en vanochtend gingen we hardlopen. Ja je leest dit goed. Tessa ging hardlopen. Neem gerust je tijd om even te lachen, want ik weet dat het klinkt als een 1 april grap. Het wordt gelukkig al wat kouder hier dus het is prima te doen. Ik weet dat het gek klinkt, maar deze week wordt het heel koud en iedereen is in staat om truien te dragen, het wordt namelijk 20 graden. En ja, ook Tessa heeft het dan koud. Ik draag truien als het onder de 25 graden is, best bizar dat je zo snel aan het weer gewend raakt. Maar goed, hardlopen dus. ha-ha. Verder ging ik daarna met een vriend chillen en nu zit ik hier dit te schrijven. Een vriendin had gevraagd of ik wilde blijven slapen maar ik durfde het niet aan m’n hostouders te vragen omdat ik al zo druk was het hele weekend. Morgen ga ik waarschijnlijk weer met mensen chillen want das gewoon kei gezellig.

EN DAN SUPER EXCITED NEWS! Volgend weekend zit ik waarschijnlijk in Oklahoma! Oehhhh spannund tesssie. Jaja, iknow. Samen met een paar andere exchange students is er een trippie geregeld door Ayusa en het wordt een groot feest. Kan niet wachten om de mensen die niet bij mij op school zitten te zien. Verder wil ik ook eventjes zeggen dat ik het echt ontzettend naar m’n zin heb hier. Natuurlijk schrijf ik alleen maar m’n hoogtepunten maar ook ik heb soms ontzettend veel heimwee naar thuis, vrienden en familie. Ondanks dat, geniet ik van alles wat ik hier doe. Het is allemaal zo onwerkelijk en ik merk dat ik kan genieten van de kleinste dingetjes. Everybody out there for who it’s not too late; TAKE A GAP YEAR AND GO TO AMERICA! Je leert hier zo veel. Ik ben sowieso volwassen meid als ik terug kom haha, denk dat alleen Laris weet hoe ik dit zou zeggen. Maar zonder dolletjes, ik denk dat ik echt als ik een ander mens terug kom, op een positieve manier.