Happy thanksgiving! Momenteel wacht ik op de bank op de rest van het bezoek dat zometeen mee zal smullen van the turkey dat we zometeen lekker gaan opsmikkelen. Maar eerst is het nog even tijd om weer te vertellen waar ik de afgelopen week weer heb uitgehangen. Oh god, ik kan echt geen Nederlands meer..

Vorige week hebben we elke dag gerepeteerd voor The Christmas Show. Langzaam maar zeker word ik steeds Amerikaanser. Ik begin de Amerikaanse kerstliedjes al goed te kennen, en met pijn in m’n hart moet ik toch ook zeggen dat ik Amerikaanse volkslied beter weet dan het Nederlandse. Dit komt omdat we bij elke pep rally het Amerikaanse volkslied moeten zingen en het geen twaalf coupletten heeft, zoals het Nederlandse. (die heeft er twaalf toch?)

Voor de rest was de week niet zo heel bijzonder. Ik probeer altijd wat denderends mee te maken maar helaas is dat doordeweeks wat lastig. Afgelopen donderdag had ik auditie voor de talentenshow bij ons op school. Na de vakantie hoor ik of ik mag zingen op de talentenshow. Het is een fun-raiser voor een bepaald vak. Een fun-raiser is een manier om geld op te halen voor weet ik veel wat. Ik weet het eigenlijk allemaal niet zo goed, maaarrrrr een talentenshow klinkt wel leuk, dus hopelijk ben ik van de partij.

Verder bleef ik afgelopen vrijdag bij Nessa slapen omdat we op zaterdag naar de football game gingen. Ons high school football team is echt mega goed en we hebben tot nu toe alles nog gewonnen. Als we de aankomende drie wedstrijden ook winnen zijn we de beste van Texas! Dat is me toch een feestje en natuurlijk moet ik, alsof ik nog niet druk genoeg ben, zoveel mogelijk van deze wedstrijden supporten als trouwe supporter! Gelukkig hebben we zaterdag ook weer gewonnen en was het een groot feest. Wel was het echt vreselijk koud en stonden we allemaal aan de zijkant te bibberen. Texas is echt mega onzeker wat betreft het weer. Nu is het bijvoorbeeld super warm en schijnt het zonnetje, terwijl het twee weken geleden vroor. Onzekere tijden.

Zondag was een bijzondere dag. Ik zal dit even toelichten. Mijn papsie (hee paps) is, hopelijk, super trots op z’n dochtertje omdat ik hem in zijn voetsporten volg. (is dit normaal Nederlands? Vast niet.) Toen hij kleine gekke Ab heeft hij ook een jaar in Amerika, Twin Falls, doorgebracht. Een exchange year is een bijzondere ervaring en als je de kans krijgt, moet je het zeker ook doen! Maar goed, exchange year. Verder kocht hij ook een gitaar daar, iets wat voor mijn verdere verhaaltje relevant is. Twin Falls dus. Hij woonde daar samen met zijn hostparents and hostbrother. Een gezellige boel dus. Aangezien ik toen (godzijdank) nog niet eens in de maak was kan er ik verder niet zoveel over vertellen, maar mij is verteld dat hij de tijd van z’n leven heeft gehad. Afgelopen zomer kregen we de kans om zijn hostdad te ontmoeten. Iets wat al redelijk bijzonder is na al die jaren. Daarnaast kwam zijn hostbrother in februari naar Duitsland voor zijn werk en nam hij de tijd om ons te bezoeken in Nederland. Ik heb ze beide dus allebei een keer ontmoet. En alsof de wonderen de wereld nog niet uit zijn, woont Mark (de hostbroer) ook nog eens hier in Dallas! Het kon natuurlijk niet anders dat er een gelegenheid zou komen om gekke chillings te zetten met hem. En dat hebben we gedaan! Mr. Mayland (mijn vaders hostdad) vloog voor thanksgiving (which is today) naar Texas. Op zondag kwamen ze naar hier om mijn hostparents te ontmoeten en mij te ontvoeren. Het was een ontzettend leuke dag! We reden terug naar downtown Dallas en stopte bij een Guitar center. Dit omdat … IK EEN GITAAR GING KOPEN! Ik vind het net zo leuk als dat jullie het vinden en m’n vingers doen nu al ontzettend pijn. Thank god voor Youtube want door deze uitvinding heb ik al een uitgebreid assortiment aan liederen die ik speel. Jullie mogen allemaal overkomen om een van mijn vele concerten te bezoeken. Er zijn nog kaarten. Natuurlijk moet ik nog wel eventjes heel veel oefenen maar ik heb nu vakantie, dus alle tijd! Als ik heel goed ben, hoef ik alleen nog maar ontdekt te worden en dan koop ik vliegtickets voor jullie allemaal om te laten zien hoe leuk het hier is!

Natuurlijk ben ik Tessa weer niet als ik niet helemaal afdwaal van m’n verhaal dus we gaan terug naar zondag. Nadat we guitar center hadden bezocht en er een prachtige akoestische guitar in de achterbak lag, gingen we ergens lunchen in een parkje in Dallas op een brug onder de snelweg. Dit kan misschien wat vaag in de oren klinken, maar dat was het ook en ik vrees dat ik het niet veel duidelijker kan uitleggen. Ik heb foto’s gemaakt dus die zullen binnenkort verschijnen. Hopelijk volg je m’n verhaal nog, want volgens mij ben ik er niet bepaald duidelijker op geworden haha. Nouja goed, lunch. Na de lunch bezochten we een musical, Color Purple. Het was een musical over donkere mensen die ‘slaaf’ waren vroeger. Het was een indrukwekkend verhaal. Mr. Mayland, Mark en ik waren zo ongeveer de enige blanke mensen, zowel in de zaal als op het toneel, wat toch wel enigszins een awkward tension creëerde. Maar yolo, iedereen kwam daar om het musical te zien. Na de musical, die rond een uur of zes was afgelopen, gingen we terug naar Mark’s appartement om vanuit zijn stekkie de entree van de kerstman te zien. Hij heeft uitzicht op een parkje waar hij binnenkwam, en in zijn warme huisje het spectakel te zien bewonderen sprak ons toch wat meer aan dan in de kou. Niet veel later brachten ze me weer thuis en belandde ik zoetjes in m’n bed na een leuke, lange dag.

En dan nu is het thanksgiving!! Woehoe! Zometeen gaan we lekker eten, hmmm lekker smullen! We hebben deze week vakantie (door thanksgiving dus) en dat betekent rust. Of nouja, rust. Gitaar spelen, gitaar spelen en nog meer spelen. Ondertussen ook nog met vriendjes en vriendinnetjes spelen en met de familie chillen. Morgen is het Black Friday, oftewel, gekke huis in de mall. Natuurlijk wil ik daar ook van de partij zijn, want er is veel sale en shoppen kan nooit kwaad, maar ik weet niet zeker of het nog door gaat. Het is een beetje lastig om een ride te krijgen naar the mall en het was ook nog een beetje vaag wie er allemaal mee gingen, dus dat zie ik morgen wel. Daarnaast is er morgen ook weer een football game, waar ik natuurlijk ook weer bij moet zijn.

Kortom, ik vermaak me verlopig nog wel. Hoe is het eigenlijk met jou? Ik vertel altijd over mezelf, maar ik hoor nooit hoe het daar is. Houden jullie het allemaal nog vol zonder mij? Nog maar 8 maanden jongens.. de tijd gaat veel te snel!!!