Tik, tik, tik. De tijd tikt maar door terwijl ik hier van hot naar haar (her??) ren voor de laatste loodjes. De tijd gaat dus echt way too fast. Hoe excited ik ook ben om m’n lieve mams binnenkort te zien, het was voor mij wat handiger geweest als we alles nog een paar maandjes hadden opgeschoven. Ondertussen staat de teller al op 36 en deze getallen maken m’n ogen nat. Ik kom tijd te kort. Veel te kort.

Afgelopen weekend heb ik doorgebracht in Arkansas! Het weer tijd voor een roadtripje out of state en m’n hostvader’s family reunion was een perfect gelegenheid om er weer eens tussenuit te gaan. Op vrijdag skipte Jackson (hostbroer) en ik school en vertrokken we richting het noordoosten. Waarschijnlijk hebben jullie nog nooit van Arkansas gehoord en zal de helft het verkeerd uitspreken, maar that’s okay. We reden eerst naar m’n hostpaps zn ouders en bleven daar gezellig een tijdje kletsen. Of course moest er weer buiten de deur gegeten worden en met een vol buikje ben ik in een woonkamer met nog zo’n 10 andere familieleden op een luchtbed in slaap gedoezeld.

De volgende dag begon het spektakel. We reden naar een plek waar broers, zussen, opa’s, oma’s, vaders, moeders, nichtjes, neefjes aanwezig waren. Noem het op en het was er. Er liep zo’n 200 man rond, dus een kleine familie zou ik het niet noemen. Natuurlijk bleef ik weer in m’n waarde en moet ik anders zijn dan de rest, dus kon ik mezelf de enige buitenlander op het festijn noemen. We hebben na het vele eten basically maar twee spellen gespeeld. Een voor de jongens, een voor de meisjes. Die van de jongens heette horseshoe en die van de dames ben ik alweer vergeten. In ieder geval, wij (vrouwelijk geslacht) moesten een soort rond metaal in een box gooien verder op waar ook een circkel in zat en dan kreeg je punten. Ben echt de slechte spellen uitlegger ever, maar neem het voor nu maar gewoon eventjes aan. Als je het metaal in de circkel gooide kreeg je 3 punten en in de box leverde je 1 punt op. Wie het eerste tot 11 kwam had de ronde gewonnen, en klom je langzaam naar boven en schakelde je je mede spelers uit. Er deden zo’n 50 vrouwen mee, en het spelletje heeft ook wel wat aantal duren geduurd. Althans, voor de andere. Ik ben Tessa natuurlijk weer niet als ik het losertje van het gezelschap ben en lag er na een ronde al uit. Dag 50 dollar. Yep, that’s right. Je kon 50 dollar + een beker hier mee winnen! Maar ach, winnen is belangrijker dan meedoen. Of was het andersom?

Bij de mannen was het toch allemaal wat lastiger. Zij hadden een hoefijzer die ze super ver op een bepaalde afstand moesten gooien en die doormiddel van een bepaald aantal graden een hoek moest maken waardoor het gat van de hoefijzer precies om een stof heen kan. Een soort ringen gooien maar dan is er een half end open en is het met hoefijzers en wat verder. Ook dit spelletje duurde (maar) 7 uur maar wel is m’n hostbroer Lyle 2^e geworden en ging die met een beker en 20 dollars (wat een prijzen!!) naar huis. Al met al was het een leuke dag, maar helaas moest Rodney die dag erna werken dus moesten m’n hostparents en ik weer terug. De rest van de familie bleef nog even, wat ook kon doordat we met twee auto’s waren.

Onderweg naar huis stopte we bij een hotel waar we pas om 2 uur waren en de volgende dag waren we om 6.30 uur alweer uit de veren om de rest van de rit te vervolgen naar huis. Eenmaal thuis genomen gingen Lura (hostmam) en ik na een nap shoppen en bleef Nessa (vriendinnetje) slapen. Slapen op een zondag denk je nu. Jazeker, want vandaag was ik vrij. Memorial day. Ik moet zeggen dat dit een van de weinige nuttige dagen is waar ik vind dat een vrije dag terecht is. De student day en labor day mogen wat mij betreft achterwege gelaten worden.

En dan nu, m’n sudden realization. De eerst volgende keer dat ik een blog schrijf kunnen jullie nog lezen over de spannende avonturen die ik heb meegemaakt in Austin waar ik heen ga. (we zijn met koor gekwalificeerd voor state en gaan nu naar Austin) maar daarna is het hoogstwaarschijnlijk gedaan met de pret. Want m’n moeder komt!!!! M’N BLOED MOEDER, M’N BIRTHGIVER, M’N MOEDER FIGUUR, M’N SCHEPPER, ZE KOMT!!! Zekersteweten. En natuurlijk ben ik erg blij en kijk ik er ontzettend naar uit, alhoewel ik liever wilde dat het nu nog February ofzo was. Nog 10 daagjes.

Het Amerika avontuur is bijna voorbij en dat maakt me echt zo verdrietig. Dit is by far het beste jaar dat ik ooit heb gehad.